Wakacje, urlop, upał. Czas spowolnienia. Czas relaksu. I czas refleksji.
Gdy nasza codzienność wypełniona jest zadaniami, aż po kokardkę, trudno potem wyhamować w biegu. Niełatwo jest przełączyć się z trybu -on- na -off-. Dlaczego to takie trudne? Może dlatego, że na co dzień nie pozwalamy sobie za bardzo na bycie „tu i teraz”, nie pozwalamy, aby pochłonęła nas chwila. Trudno nam włączyć ciekawość ,otwartość, fascynację prostymi rzeczami, gdy jesteśmy pochłonięci zmartwieniami i obowiązkami. Wtedy zamiast chwili zatrzymania się, poddajemy się niepotrzebnym aktywnościom, bez refleksji i bez znaczenia.
Masz takie kompulsywne działania w swoim repertuarze? Takie na przykład jak:
- Sprzątanie, nawet jak w domu, czy w biurze jest czysto.
- Scrolowanie internetu, portali społecznościowych
- Nawykowe sprawdzanie poczty i wiadomości w telefonie
- Skakanie po kanałach tv
- Spotkania towarzyskie, które wypada odbyć i na tym kończy się ich rola
- Zakupy w sieci i stacjonarnie.
A gdyby tak, ograniczyć te działania? Czy byłoby to, dla Ciebie korzystne? Co mogłabyś zyskać w zamian? Co mogłoby się wydarzyć podczas spaceru brzegiem morza bez telefonu, czy w trakcie wycieczki rowerowej z dzieckiem?
Czy dorosła osoba, która zna życie i widziała nie jedno, może jeszcze odkryć coś ciekawego? Może odkryć coś o sobie i dla siebie. Oczywiście, że może, tylko to wymaga cholernej odwagi, bo trzeba będzie się z tym „odkryciem” jakoś skonfrontować. To nie jest wygodne, bo zabiegane dotychczas myśli, zajęte aktywnością na autopilocie mogą nas zaprowadzić do pytań, których nie zadajemy sobie ot tak, wstając rano.
Czy jestem w tym miejscu w życiu, w którym chciałam być?
Czy smakuje mi moje życie?
Jaki sens nadaję swojej pracy? Kim w ogóle jestem?
Takie pytania potrzebują ciszy, uważności, chwili podarowanej sobie.
Czy masz w sobie taką odwagę i ciekawość, aby otworzyć się na uważność. Czy jesteś gotowa dać swoim myślom i emocjom miejsce w swojej codzienności? Gdzie się dziś wybierzesz na spacer, aby obserwować otoczenie i…siebie?